15 Beroemde Straatfotografen

Beroemde straatfotografen vangen het leven zoals het echt gebeurt, ongeposeerd, rauw en authentiek. Ze maken hun stempel indruk in straatfotografie door de menselijke toestand te documenteren in spontane momenten die zich tussen stedelijke en landelijke omgevingen voordoen.

Het is belangrijk om de pioniers in straatfotografie te kennen en wie vandaag de dag hun voetsporen volgt, de grenzen pushend op betekenisvolle manieren. Hier zijn dan 15 beroemde straatfotografen, beginnend met degenen die overleden zijn en eindigend met degenen die actief blijven in straatfotografie.

1. Henri Cartier-Bresson

Elke lijst van beroemde straatfotografen begint met deze legendarische figuur, de "Vader van de photojournalistiek" en een pionier van straatfotografie die in 1929 in Parijs begon op 25-jarige leeftijd. Het werk van Henri Cartier-Bresson is ongeposeerd, spontaan en obsessief gefocust op het vastleggen van een moment waarin iets belangrijks gebeurt of alles verandert. De titel van zijn boek uit 1952 Images à la sauvette (Afbeeldingen op de sluip) werd vertaald als "het beslissende moment", een frase die sindsdien stevig is verbonden met zijn stijl. "Fotografie is niets - het is het leven dat me interesseert," zei hij.

De straatfotografie van Cartier-Bresson bracht hem door heel Europa en naar Afrika, China, Indonesië en India. Zijn belangrijkste camera was een Leica rangefinder camera met een 50 mm prime lens. Hij stond bekend om het camoufleren van de camera met zwart tape om onopvallend te zijn, waardoor hij ongeposeerde beelden van mensen in onverwachte momenten kon vastleggen om ze zo authentiek mogelijk te maken.

2. Helen Levitt

Geïnspireerd door een toevallige ontmoeting met Henri Cartier-Bresson in de vroege jaren 30, begon Levitt het dagelijkse leven in New York City te documenteren met haar Leica 35 mm rangefinder camera. Er is gezegd dat de meeste mensen bekend waren met haar foto's, maar weinigen wisten wie zij was. Straatfotograaf Helen Levitt was bijna 60 jaar actief en fotografeerde haar hele carrière in zwart-wit omdat ze vond dat dit de essentie van haar onderwerpen het beste vastlegde zonder afleiding. Haar favoriete foto's waren die van kinderen die speelden in de straten van Manhattan, Harlem en de Lower East Side.

Ze zei: "Aangezien ik niet goed met woorden ben, druk ik mezelf uit met beelden."

Levitt schakelde later over op een compacte, automatische Contax camera toen ischias het te moeilijk maakte om een zwaardere camera te dragen. Ze stierf in 2009 op 95-jarige leeftijd, volgens haar overlijdensbericht in de New York Times.

3. Robert Frank

Frank was een Zweeds-Amerikaanse straatfotograaf die in 2019 overleed. Geboren in Zürich en als volwassene geëmigreerd naar de VS, had Frank interesse in het documenteren van de ervaring van nieuwkomers in Amerika met de blik van een buitenstaander.

Veel van Frank's beste straatfotografie-opnamen werden gepubliceerd in zijn boek "The Americans" uit 1958, dat wordt beschouwd als een van de meest significante boeken in de straatfotografie ooit geproduceerd. Het boek bevat 80 monochrome foto's die zijn genomen tijdens een roadtrip door de Verenigde Staten.

Straatfotograaf Robert Frank, zoals andere grootheden, gaf de voorkeur aan een Leica rangefinder camera en gebruikte zowel 35 mm als 50 mm lenzen. En hij fotografeerde op zwart-wit film.

4. Elliott Erwitt

Straatfotograaf Elliott Erwitt werd geboren in Frankrijk en arriveerde in de VS in 1939 op 10-jarige leeftijd. Hij studeerde fotografie en film aan het Los Angeles City College en de New School for Social Research. Erwitt's werk als straatfotograaf begon serieus na zijn verhuizing naar New York City in 1948 en het ontmoeten van straatfotografie pioniers Robert Capa en Roy Stryker. Zijn foto's zijn beschreven als "humoristisch" en "speels".

Erwitt's interesse in straatfotografie had een sociaal-politieke kant, en hij is bekend om het fotograferen van Nixon's bezoek aan de USSR, de begrafenis van JFK en de inauguratie van Barack Obama. Elliott Erwitt gebruikte uitsluitend zwart-wit film. Zijn favoriete apparatuur was dezelfde als de meeste anderen van zijn generatie - een Leica rangefinder uitgerust met een 35 mm lens. De kleine grootte van de Leica stelde hem in staat om ongeraffineerde momenten vast te leggen zonder aandacht te trekken naar de camera.

5. Vivian Maier

Vivian Maier was volledig onbekend als straatfotograaf totdat er koffers vol foto's van haar werden ontdekt, samen met vele ongebruikte filmrollen plus negatieven, kort voor haar overlijden in 2009. Verzamelaars John Maloof bracht haar werk aan het publiek toen hij begon haar beelden op een internetblog te publiceren, en haar werk kreeg onmiddellijk kritische erkenning. Ze maakte meer dan 100.000 foto's, voornamelijk van de mensen en straatbeelden in Chicago, New York en Los Angeles. En ze verscheen in veel van haar eigen foto's.

Straatfotograaf Vivian Maier was 40 jaar lang een nanny terwijl ze het dagelijkse leven om haar heen documenteerde. Maier's afbeeldingen tonen aan dat ze een leerling was van Cartier-Bresson's "beslissende moment".

Maier gaf de voorkeur aan Rolleiflex-camera's. Gedurende haar leven gebruikte ze de Rolleiflex 3.5T, 3.5F, 2.8C en Automat modellen. Ze fotografeerde af en toe met een Leica IIIc rangefinder en Zeiss Contarex plus een paar DSLR-camera's. De meeste van haar filmische beelden zijn zwart-wit.

6. Garry Winogrand

Amerikaanse straatfotograaf Garry Winogrand was een van de meest invloedrijke fotografen van de midden 20e eeuw. Hij zag de wereld om hem heen als een unieke “show” om te observeren en te fotograferen. Winogrand's werk werd tentoongesteld in verschillende grote tentoonstellingen van de jaren 60 tot de jaren 80. Zijn werk wordt gezegd te hebben, "de straatfotografie gedefinieerd als een houding evenals een stijl." Zijn persoonlijke stijl was luchtig, speels en toonde de ironische wendingen die het dagelijks leven in de VS vergezellen. Winogrand stierf in 1984 op 56-jarige leeftijd.

Garry Winogrand gaf de voorkeur aan groothoeklenzen, meestal 28 mm en 35 mm, omdat ze meer van de straatscène vastlegden die hij graag documenteerde. Zijn favoriete camera was de legendarische Leica M3 rangefinder. Hij verschijnt in veel van zijn groothoekopnamen.

7. Alfred Eisenstaedt

Duitse straatfotograaf Alfred Eisenstaedt staat bekend om het maken van een van de meest iconische straatfoto's in de Amerikaanse geschiedenis - de kus van de zeeman met een meisje in Times Square op V-J Day gemaakt met een Leica IIIa. Zijn overlijdensbericht zei over het beeld dat het "de euforie samenvatte die veel Amerikanen voelden" toen de oorlog eindigde. Eisenstaedt werkte voor Life magazine waar meer dan 2.500 van zijn foto's werden gepubliceerd, waaronder 90 als covers.

Eisenstaedt's carrière was jaren daarvoor begonnen in Duitsland in de jaren 20 voordat hij in 1935 naar de VS emigreerde. Zijn eerste camera was een Kodak Folding Camera. Hij fotografeerde ook beroemde mensen zoals Albert Einstein en Churchill.

Alfred Eisenstaedt gebruikte voornamelijk zijn betrouwbare, compacte 35 mm Leica rangefinder om zijn iconische foto's vast te leggen. Hij gaf de voorkeur aan het natuurlijke licht dat de straten boden in plaats van kunstlicht dat door een flits werd geleverd.

8. Saul Leiter

Amerikaanse straatfotograaf Saul Leiter was ook een schilder. Hij bezat zijn eerste camera op 12-jarige leeftijd en werkte later als modefotograaf met credits in Elle, British Vogue en andere publicaties. Terwijl hij een fan van abstracte kunst was, toont Leiters fotografie een meer menselijke kant met een poëtische flair. Zijn liefde voor schilderen leidde hem naar kleurfilm, en hij was een vroege pleitbezorger ervan, zoals weergegeven in de documentaire "Early Color" uit 2006.

Saul Leiter's foto's bevatten vaak vage beelden die een etherische, mystieke sfeer creëren. Hij gaf de voorkeur aan een lens met een lange brandpuntsafstand die hem in staat stelde afstand te houden en toch intieme opnamen te maken. Hij gebruikte ook zijn Leica rangefinder met een 35 mm of 50 mm lens. Leiters kleurenfoto's benadrukken levendige, verzadigde kleuren.

9. Martin Parr

Brittse straatfotograaf Martin Parr is bedreven in het "vastleggen van de eigenaardigheden en idiosyncrasieën" van zijn dagelijkse wereld. Parr fotografeert in kleur met als doel kleurlengte foto's te produceren die een verhaal vertellen. Zijn gevoel voor humor komt volledig tot uiting in veel van zijn iconische foto's uit series zoals "Small World" en "Last Resort".

Parr's werk wordt ook als satirisch beschouwd, omdat hij ingaat op de sociale klassen in zijn geboorteland, de rijkdom van het Westen en andere aspecten van het leven in de 21ste eeuw. Zijn werk is gepubliceerd in meer dan 40 fotoboeken.

Parr, net als veel beroemde straatfotografen, gebruikt een Leica rangefinder camera. Zijn favoriete modellen zijn de Leica M7 en M9 uitgerust met een 35 mm lens.

10. Bruno Barbey

Straatfotograaf Barbey staat bekend om zijn foto's van door oorlog verscheurde gebieden en de mensen die lijden onder de conflicten. Zijn werk omvat het verslaan van burgeroorlogen in Nigeria, Vietnam, Noord-Ierland, Irak en elders. Hij was Zwitsers, hoewel geboren in Marokko waar zijn vader diplomaat was.

Barbey gaf de voorkeur aan een rangefinder Leica camera vanwege de compacte grootte, waardoor het gemakkelijk te dragen en ook te verbergen was. Hij gebruikte voornamelijk een 35 mm groothoeklens om zijn onderwerpen in hun context vast te leggen, een breder deel van de scène die ze bewoonden. Hij zei: "Fotografie is de enige taal die overal ter wereld begrepen kan worden." Bruno Barbey werkte bijna 50 jaar aan het documenteren van het straatleven over de hele wereld.

11. Daido Moriyama

Deze legendarische Japanse straatfotograaf fotografeert in zwart-wit en wordt al lange tijd geassocieerd met het tijdschrift Provoke, een avant-garde, experimenteel tijdschrift dat in 1968 werd gelanceerd. Moriyama is het best bekend om zijn straatfotografie in het naoorlogse Japan, waarbij hij het stedelijke leven daar vastlegde wat zelden door buitenstaanders werd gezien voordat zijn foto's werden gepubliceerd. Zijn stijl is om licht hellende hoeken, korrelige texturen en andere technieken te gebruiken die onrust en rauwe emoties oproepen.

Deze beroemde straatfotograaf heeft 150 fotoboeken gepubliceerd. Moriyama's beelden worden meestal vastgelegd met een 4:5-verhouding die meer verticaal is vergeleken met de 3:2-verhouding van een 35 mm camera. Hij snijdt veel afbeeldingen bij om ze een meer verticale uitstraling te geven. Daido Moriyama houdt van compacte camera's zoals de Ricoh GR-serie.

12. Boogie

Straatfotograaf Boogie werd geboren in Servië en documenteerde de gruwelijke oorlog daar in de jaren 90. Hij is nu gevestigd in Brooklyn, New York. Geboren als Vladimir Milivojevich, heeft Boogie een documentaire straatfotografiestijl die zich richt op de minder fortuinlijke mensen en de maatschappelijke problemen waarmee ze worden geconfronteerd. Er is gezegd dat hij de voorkeur geeft aan fotosessies in de slechtste buurten die hij kan vinden. Zijn fotografie is beschreven als rauw en gritty, geometrisch en minimalistisch.

Net als veel beroemde straatfotografen geeft Vladimir Milivojevich de voorkeur aan Leica M-serie rangefinder camera's met groothoeklenzen. Hij staat bekend om het gebruik van zowel 28 mm als 35 mm lenzen.

13. Joel Meyerowitz

Geïnspireerd door Robert Frank, houdt de Amerikaanse straatfotograaf Joel Meyerowitz Cartier-Bresson en Eugene Atget voor anderen die hem hebben beïnvloed. Meyerowitz begon zowel in zwart-wit als in kleur te fotograferen voordat hij kleur zijn permanente keuze maakte in 1972. Op dat moment begon hij ook af en toe een 8x10 grootformaatcamera te gebruiken naast zijn geliefde Leica rangefinder camera's. Meyerowitz staat in de Leica Hall of Fame. Hij is beschreven als een "tovenaar die kleur gebruikt," die in staat is om perfecte composities en het "beslissende moment" in zijn foto's vast te leggen. Zijn briljante gebruik van levendige kleur creëerde beelden die zijn vergeleken met schilderijen van Georgia O’Keeffe.

Na 9/11 was straatfotograaf Joel Meyerowitz de enige fotograaf die vrij spel kreeg om de onmiddellijke nasleep van de chaos te fotograferen. Tegenwoordig wordt hij beschouwd als een van de belangrijkste straatfotografen van zijn generatie.

14. Jamel Shabazz

Deze Afro-Amerikaanse straatfotograaf staat ook bekend om zijn mode-, fine art- en documentairefotografie. Geboren en gevestigd in Brooklyn, richt Shabazz zich op het leven om hem heen, voornamelijk het leven van minderheidsgroepen en hun strijd in het dagelijks, stedelijk leven. Shabazz's foto's stralen oprechte menselijkheid uit en tonen groot respect voor zijn onderwerpen en hun levens.

Zijn meest gerespecteerde verzameling foto's is Back in the Days (2002) die de opkomst van de hiphopcultuur in de jaren 80 in NYC documenteert.

Shabazz heeft gezegd dat Cartier-Bresson en Winogrand tot zijn grootste invloeden behoren. Hij gebruikt zowel film- als digitale camera's. Zijn favoriete apparatuur omvat een Canon AE-1 en een Nikon F3 filmcamera met 35 mm lenzen die een breder deel van de scène bieden.

15. Mark Cohen

Deze jonge Amerikaanse straatfotograaf uit Pennsylvania noemt als invloeden het werk van Cartier-Bresson, Winogrand, Lee Friedlander en Diane Arbus. Zijn foto's tonen een gedurfde, van dichtbij stijl die hij "indringend" heeft genoemd, terwijl hij toegeeft: "het zijn geen gemakkelijke foto's. Maar ik denk dat dat is waarom ze van mij zijn." Cohens werk is beschreven als enigszins abstract en een beetje surrealistisch, een mix van documentaire straatfotografie en fine art fotografie.

Straatfotograaf Mark Cohen, net als zo velen anderen, geeft de voorkeur aan de Leica M Serie rangefinder camera uitgerust met een 28 mm groothoek of 35 mm lens. Deze setup geeft hem een unieke en gedetailleerde kijk op zijn onderwerpen.